Do badania stanu infrastruktury podziemnej (niewidocznej i nieewidencjonowanej) proponujemy wykorzystanie metod geofizycznych, takich jak: georadar, magnetometria, VLF (very low frequency, konduktometria).
Do badania stanu infrastruktury podziemnej (niewidocznej i nieewidencjonowanej) proponujemy wykorzystanie metod geofizycznych, takich jak: georadar, magnetometria, VLF (very low frequency, konduktometria).
Metoda VLF (Very Low Frequency) polega na pomiarze EM pól wtórnych wytwarzanych przez ciała przewodzące, znajdujące się w ziemi.
Metoda georadarowa opisywana również skrótem GPR (Ground Penetrating Radar) należy do grupy elektromagnetycznych metod geofizycznych.
Sejsmika refleksyjna zajmuje się badaniem rozchodzenia fal sejsmicznych. Fale sejsmiczne wywołane wstrząsem lub drganiami rozchodzą się w głąb Ziemi.
Metodę wykorzystywać można w klasycznym wariancie sondowań (SGE) oraz w wariancie tomografii elektrooporowej (ERT).
Powyższe metody geofizyczne, w sposób jednoznaczny, lokalizują położenie kabli, rurociągów, zbiorników, fundamentów lub innych obiektów niewidocznych z powierzchni.
W przypadku płytko położonych obiektów, niewątpliwie, największe znaczenie ma metoda georadarowa. Dla dużych, pogrążonych na znacznej głębokości obiektów infrastrukturalnych, proponujemy wykonanie projektu badań z zastosowaniem najbardziej predystynowanej do tego typu zagadnienia metody geofizycznej (np. metod sejsmicznych i geoelektrycznych) lub ich zestawu.
